25/11: De kip of het ei?

The future is in eggs, the future is in eggs
(Guided By Voices)

Ik zit met een ei. En hopelijk met meerdere, want vanaf vandaag krijg ik Menopur; het medicijn dat er hopelijk voor zal zorgen dat er zich genoeg eicellen ontwikkelen (men moet immers niet al zijn eieren onder één kip leggen) die bovendien dan nog eens van goeie kwaliteit zijn ook (zoniet heb ik een eitje te pellen met de fabrikant van het goedje!). Vanaf volgende week donderdag moet ik dan regelmatig (om de andere dag) op controle: een echo die het aantal en de grootte van mijn eicelletjes nagaat.

Eigenlijk zijn zo'n medicijnen voor ons - de subsoort der onvruchtbaren - toch het Ei van Columbus hé! Naaldje met vloeistof erin, spuiten maar en een kleine 2 weken later genoeg eieren om een of twee voetbalploegen mee voort te brengen. Natuurlijk bevruchten ze die niet allemààl (daar hebben we ook de plaats niet voor; binnen de kortste keren is het hier in huis zo vol als een ei); enkel de beste eitjes worden geselecteerd.

Dat weten wij ook allemaal maar sinds kort hoor; wij hebben onze gynaecoloog de eieren uit haar gat en de pieren (je weet wel; die beesten die kippen opeten en kippen die.. juist ja!) uit haar neus gevraagd over deze behandeling. Wat doe je immers als je zelf nog maar pas uit het ei bent gekropen met betrekking tot het onderwerp? Gelukkig hebben wij een heel geduldige en begripvolle gyne die alles tot in de puntjes uitlegt en bij wie we dus perfect ons ei kwijt kunnen. Want op dat vlak boffen we toch maar; het hele proces is toch vrij zwaar en op zo'n momenten is het toch belangrijk dat je een gyne hebt die je kan geruststellen, informeren, motiveren, enz.. Dit alles zonder op eieren te lopen natuurlijk; wij willen precies weten waar we aan toe zijn. Gelukkig is F. ook geen zachtgekookt eitje; als er iets niet duidelijk is, vraagt hij het keer en keer opnieuw; tot we het perfect begrijpen!

Maar bon, voorlopig is het nog veel gekakel, geen eieren. Ik hou dus maar even mijn tater en laat de Menopur zijn werk doen. Duimen dus maar dat we niet op onze eieren blijven zitten en volgende week donderdag kunnen zeggen dat alles, tot dan toe, koek en ei is!