05/01: Opternief!
I pick myself up,
Dust myself off
And start all over again.
(Nat King Cole)
Deze morgen dsu voor een gesprek bij de Prof geweest. Ik mag inderdaad snel terug beginnen en dan nog wel met een lichtere behandeling! Ze stelde namelijk voor om het cryo (de embryo die we nog in de diepvries zitten hebben) toch eerst een kans te geven voor we weer voor een "echte" IVF-poging te gaan. Het was eigenlijk zelfs aandoenlijk hoe ze een pleidooi hield voor onze kleine eskimo! :-) "Ja, het heeft inderdaad weinig kans, maar op den duur stapel je misschien zo verschillende cryo's op en dat is toch wat zielig, want die verdienen ook misschien een kans hé." Hihi, echt grappig.
We hebben dus maar besloten haar advies op te volgen en inderdaad eerst voor de cryo-poging te gaan. Er komen minder hormonen bij kijken èn er is geen pick-up bij nodig. Maar nog minder kans dus dan bij een gewone IVF-poging: 40% kans dat het embryo het ontdooiingsproces overleeft en dan nog eens 20% dat het lukt (tov 30 à 40% kans bij een gewone IVF).. Niet bijster veel dus, maar aangezien we snel terug aan de slag kunnen (bij geslaagde ontdooiing zou de terugplaatsing begin februari zijn), is het wel leuk niet direct terug met de zware behandeling te moeten beginnen.
Die ligt echter ook al vast voor mocht de cryo-poging niet lukken: op 19/02 (de dag dat jullie allemaal gaan onthouden dat ik 27 word :-p ) begin ik dan opnieuw met de spuitjes. Een ICSI-behandeling deze keer inderdaad; geen gewone IVF, omdat het bevruchtingspercentage zo abnormaal laag was bij ons (3 van de 16 eicellen). Bij ICSI wordt een zaadcel rechtstreeks in de eicel zelf ingespoten (zie afbeelding) zodat het bevruchtingspercentage veel hoger is dan bij IVF, waar ze gewoon maar wat zaadcellen bij 1 eicel in een schaaltje "droppen". Ben eens benieuwd wat dat gaat opleveren!
Wat mezelf betreft, heb ik weer helemaal moed gevonden om door te gaan! Het is maar niet meer dan normaal zeker, dat je na iedere teleurstelling een beetje door een dal gaat? En het zal er met iedere poging niet makkelijker op worden, daar bereid ik me al op voor..
Maar voor nu is het dus "vollen bak" er tegenaan! Ik kan nu nog een paar weekjes op mijn effen komen: wat zonnebanken, wat bewegen, mijn sociale kalender terug volstoppen (want die had de laatste tijd weer wat te lijden), enzovoort! Ik heb er weer helemaal zin in! :-)
Dust myself off
And start all over again.
(Nat King Cole)
Deze morgen dsu voor een gesprek bij de Prof geweest. Ik mag inderdaad snel terug beginnen en dan nog wel met een lichtere behandeling! Ze stelde namelijk voor om het cryo (de embryo die we nog in de diepvries zitten hebben) toch eerst een kans te geven voor we weer voor een "echte" IVF-poging te gaan. Het was eigenlijk zelfs aandoenlijk hoe ze een pleidooi hield voor onze kleine eskimo! :-) "Ja, het heeft inderdaad weinig kans, maar op den duur stapel je misschien zo verschillende cryo's op en dat is toch wat zielig, want die verdienen ook misschien een kans hé." Hihi, echt grappig.
We hebben dus maar besloten haar advies op te volgen en inderdaad eerst voor de cryo-poging te gaan. Er komen minder hormonen bij kijken èn er is geen pick-up bij nodig. Maar nog minder kans dus dan bij een gewone IVF-poging: 40% kans dat het embryo het ontdooiingsproces overleeft en dan nog eens 20% dat het lukt (tov 30 à 40% kans bij een gewone IVF).. Niet bijster veel dus, maar aangezien we snel terug aan de slag kunnen (bij geslaagde ontdooiing zou de terugplaatsing begin februari zijn), is het wel leuk niet direct terug met de zware behandeling te moeten beginnen.
Die ligt echter ook al vast voor mocht de cryo-poging niet lukken: op 19/02 (de dag dat jullie allemaal gaan onthouden dat ik 27 word :-p ) begin ik dan opnieuw met de spuitjes. Een ICSI-behandeling deze keer inderdaad; geen gewone IVF, omdat het bevruchtingspercentage zo abnormaal laag was bij ons (3 van de 16 eicellen). Bij ICSI wordt een zaadcel rechtstreeks in de eicel zelf ingespoten (zie afbeelding) zodat het bevruchtingspercentage veel hoger is dan bij IVF, waar ze gewoon maar wat zaadcellen bij 1 eicel in een schaaltje "droppen". Ben eens benieuwd wat dat gaat opleveren!
Wat mezelf betreft, heb ik weer helemaal moed gevonden om door te gaan! Het is maar niet meer dan normaal zeker, dat je na iedere teleurstelling een beetje door een dal gaat? En het zal er met iedere poging niet makkelijker op worden, daar bereid ik me al op voor..
Maar voor nu is het dus "vollen bak" er tegenaan! Ik kan nu nog een paar weekjes op mijn effen komen: wat zonnebanken, wat bewegen, mijn sociale kalender terug volstoppen (want die had de laatste tijd weer wat te lijden), enzovoort! Ik heb er weer helemaal zin in! :-)
posted by Veerle Nijs at 6:22 p.m.
3 Comments:
:go: :go :go: ! ;-))
jama
't is meestal op momenten dat je het het minst verwacht, dat er het meest gebeurt.
veel succes!
vicky
thumbs up!
ik vind dat jij heel moedig bent! Mag ik dan babysitten op die kleine eskimo? ;-)
ik had nog nooit van het woord 'cryo' gehoord eigenlijk...klinkt science fiction-achtig...gaat ne sterke kleine worden hoor die die reis overleeft :-)
zuskia
Een reactie posten
<< Home