14/12: Innestelingswarmte
I'll make you a nest, a soft, warm nest
(A lullaby by anonymous)
Net terug van de "embryotransfer" zoals dat dan heet in koude ziekenhuistermen. De prof begon met te vertellen dat het bevruchtingspercentage (dat volgens haar normaal gezien rond de 70% ligt) inderdaad abnormaal laag was en dat we voor eventuele volgende pogingen zouden overschakelen op ICSI. Dat is een vrij nieuwe techniek waarbij 1 zaadcel rechtstreeks in de eicel wordt geïnjecteerd; en dus niet zoals bij IVF waar ze gewoon een hoop zaadcellen bij 1 eicel in een schaaltje zetten en afwachten wat er gebeurt. Een duurdere techniek, maar voor de rest zullen we er weinig van merken: dat werk gebeurt immers in het labo.
Maar er was wèl ook goed nieuws. Héél goed zelfs, want we hadden 1 top-embryo. Dat wil zeggen, één die al 8-delig was! Hij bevatte ook helemaal geen defragmentatie, wat dus ook prima was. Wat een opluchting!!
Verder hadden we 1 embryo van gemiddelde kwaliteit (4-cellig); die hebben ze ingevroren. Er was ook nog 1 embryo van eerder slechte kwaliteit; die gingen ze vernietigen (brr.. vreemde gedachte.. nooit gedacht dat ik zo sentimenteel ging denken over embryo's die eigenlijk nog maar wat gedeelde celletjes zijn).
Het moment van de terugplaatsing zelf vond ik enorm ontroerend en intens. Je kon mooi meevolgen op de echo en eens het embryootje op zijn plaats zag, zag je echt wel duidelijk een witte stip. Zooooooooo mooi! :-) Uiteindelijk zijn we nog nooit zover geraakt hé: iets van Frank en iets van mij dat zich is gaan versmelten en nu in mij zit.. Iets romantischer en intens mooier bestaat er toch niet in het leven?
Het beangstigt mij wel een beetje wat ik nu allemaal voel.. Uiteindelijk mag ik me niet teveel hechten aan die paar gedeelde cellen die zich nu toevallig in mijn baarmoeder bevinden hé.. De klap kan serieus groot zijn dan binnen 2 weken..
Ach ja, aan de andere kant wil ik ook gewoon even van dit heerlijke gevoel genieten. Morgen sluipt mijn oude rationele zelf ongetwijfeld toch terug binnen en minimaliseert de boel weer. Dus voorlopig houden we maar even een klein feestje hier.
Het is limonade vanaf nu, maar toch zeg ik u vanaf hier: "Proost!" :-)
(A lullaby by anonymous)
Net terug van de "embryotransfer" zoals dat dan heet in koude ziekenhuistermen. De prof begon met te vertellen dat het bevruchtingspercentage (dat volgens haar normaal gezien rond de 70% ligt) inderdaad abnormaal laag was en dat we voor eventuele volgende pogingen zouden overschakelen op ICSI. Dat is een vrij nieuwe techniek waarbij 1 zaadcel rechtstreeks in de eicel wordt geïnjecteerd; en dus niet zoals bij IVF waar ze gewoon een hoop zaadcellen bij 1 eicel in een schaaltje zetten en afwachten wat er gebeurt. Een duurdere techniek, maar voor de rest zullen we er weinig van merken: dat werk gebeurt immers in het labo.
Maar er was wèl ook goed nieuws. Héél goed zelfs, want we hadden 1 top-embryo. Dat wil zeggen, één die al 8-delig was! Hij bevatte ook helemaal geen defragmentatie, wat dus ook prima was. Wat een opluchting!!
Verder hadden we 1 embryo van gemiddelde kwaliteit (4-cellig); die hebben ze ingevroren. Er was ook nog 1 embryo van eerder slechte kwaliteit; die gingen ze vernietigen (brr.. vreemde gedachte.. nooit gedacht dat ik zo sentimenteel ging denken over embryo's die eigenlijk nog maar wat gedeelde celletjes zijn).
Het moment van de terugplaatsing zelf vond ik enorm ontroerend en intens. Je kon mooi meevolgen op de echo en eens het embryootje op zijn plaats zag, zag je echt wel duidelijk een witte stip. Zooooooooo mooi! :-) Uiteindelijk zijn we nog nooit zover geraakt hé: iets van Frank en iets van mij dat zich is gaan versmelten en nu in mij zit.. Iets romantischer en intens mooier bestaat er toch niet in het leven?
Het beangstigt mij wel een beetje wat ik nu allemaal voel.. Uiteindelijk mag ik me niet teveel hechten aan die paar gedeelde cellen die zich nu toevallig in mijn baarmoeder bevinden hé.. De klap kan serieus groot zijn dan binnen 2 weken..
Ach ja, aan de andere kant wil ik ook gewoon even van dit heerlijke gevoel genieten. Morgen sluipt mijn oude rationele zelf ongetwijfeld toch terug binnen en minimaliseert de boel weer. Dus voorlopig houden we maar even een klein feestje hier.
Het is limonade vanaf nu, maar toch zeg ik u vanaf hier: "Proost!" :-)
posted by Veerle Nijs at 11:28 a.m.
5 Comments:
Ik kan me zo voorstellen dat het een mooi moment was.
Je maakt heel bewust mee, dat je vanaf dat moment een embryootje in je buik hebt. Het allereerste begin van een klein wezentje van jou en Frank.
Geniet maar toch gewoon lekker van dit mooie moment.
Goh, De samensmelting! 't is al iets hé; in ER zijn ze al blij als ze die halen:-)
Als er iemand is die het verdient om mama te worden, ben jij da
dju, mijn paswoord vergeten. :-)
woohoo, mooi eh, veerle!
rust maar veel, en geniet ervan!
the forummonkey
proost lieve schat!
:-*<>(-:
je frank
Dank jullie wel allemaal voor de lieve reacties! Doet meer deugd dan jullie zich ooit kunnen inbeelden! :-*
Een reactie posten
<< Home