17/12: Geen nieuws goed nieuws!

Nothing to tell you,
Nothing to say now, nothing to do
(Chris Isaak)

Tssss.. Wat een idiote titel! :-) Maar voorlopig klopt hij natuurlijk. Evenals de lijntjes (nee, niet die om te snuiven) uit dat nummer van Chris Isaak. Er is namelijk echt niets, nada, noppes, de botten te vertellen! Zie maar:

De buikpijn van de pick-up is zo langzamerhand aan het verdwijnen alsook de misselijkheid van de narcose. Verder neem ik nu Utrogestan; dat zijn bolletjes die je vaginaal moet opsteken (leve de inbrenghuls) om de innestelingsfase van de embryo te ondersteunen.

Mensen vragen me dikwijls of ik al iets voel; wel: ik voel constant vanalles, maar dat is al zo van bij het begin van de behandeling; daar zorgen die hormonen wel voor hé. Alle zwangerschapssymptomen passeren de revue: pijnlijke borsten, moeheid, misselijkheid, humeurschommelingen, steekjes onderaan in de buik, enz.. Daar moet je natuurlijk totaal geen belang aan hechten, anders maak je jezelf compleet gek.

Bovendien heb je door CVS òòk 101 kwaaltjes die daarop lijken; ik voel me elke dag wel misselijk, duizelig en natuurlijk doodmoe, dus ik kan echt niet het onderscheid maken ivm wat wat veroorzaakt. Misschien nog een geluk bij een ongeluk: ik ben zò gewend van die dingen te voelen dat ik er nog niet eens meer bij stilsta. Ja, een echte meevaller. :-)

Met die CVS-klachten valt het tot nu toe eigenlijk reuze mee! Nahàààà! In your face mister doemdenkende CVS-dokter! :-p Rond de pick-up kreeg ik het wel wat moeilijk: veel gewrichts- en spierpijn, hypoglycemie, duizeligheid, vaak plassen, constipatie, enz.. Maar nu de rust na de ziekenhuisbezoekjes en de pick-up is weergekeerd, kan ik het opnieuw rustig aan doen en in mijn vertrouwde routine hervallen, die toch zo belangrijk is. Ik moet enkel zorgen dat ik oplet met de feestdagen; als ik al ga, niet te lang blijven en opletten met wat ik eet, dan komt dat vast dik in orde!