11/04: Adopteren voor dummies, les 1

Les 1: Leer correct gebruik maken van je mailprogramma!


Het begon onschuldig die ochtend: de zon scheen, de vogeltjes tsjierpten en onze Grote Zwarte Teef (hey, de lab hé!) lag op een bolletje in haar bench. Niets had me dus kunnen voorbereiden op de rampspoed van die dag.

Ik mailde naar een adoptiebureau in Gent om te vragen of wij wel in aanmerking kwamen voor een adoptieprocedure bij hen, omdat F. toch al 36 is en we gelezen hadden op hun site dat je maximum 40 mag zijn bij de toewijzing van je kindje. We vonden dit nogal verwarrend, omdat je niet van op voorhand kan weten hoe oud je zal zijn bij toewijzing natuurlijk! Ik kreeg het volgende antwoord terug van iemand die zeker niet als eerste in rij stond toen ze "vriendelijkheid" uitdeelden; laten we haar VMAT (vriendelijkheid-missende-adoptiedienst-trut) noemen:

Gelieve u te informeren bij de andere diensten.

Ik forwarde deze mail naar F. met volgende leuke commentaar erbij van mijnentwege:

Wat een kort en raar antwoord. Wil ze hiermee inderdaad zeggen dat we dan bij hun niet kunnen adopteren?? :-/

Enige vochtigheid voelde ik toen er volgend antwoord volgde:

Het antwoord was inderdaad wat kort: maar, zoals u zelf concludeerde is een kandidatuur bij ons niet mogelijk omwille van de leeftijd. Andere diensten stellen andere voorwaarden, vandaar dat ik u doorverwees naar hen om te horen of u bij hen terecht kan.

Tenzij F. een van zijn Keurig Taalgebruik Pilletjes genomen heeft, praten wij zo niet tegen elkaar en dus concludeerde ik met niet weinig bonzend hart dat deze mail niet van mijn allerliefste kwam, maar van: VMAT!! Inderdaad: in werkelijkheid had ik niet op de "forward"-toets maar op de "reply"-toets geduwd!

De! reply! toets!!

Die verdomde dingen staan ook veel te dicht bij elkaar! Ik overweeg ernstig een klacht in te dienen tegen die zeikers van Microsoft.

Let's Kill Bill !!

Beelden van zwarte lijsten met onze namen er op die circuleerden in het adoptiemilieu, flitsten reeds door mijn hoofd en dus mailde ik VMAT onmiddellijk terug. Dat deze mail voor mjn echtgenoot bedoeld was, maar dat ik inderdaad niet goed begreep wat ze nu eigenlijk bedoeld had. Het ongelofelijk uitgebreide, innemende en hartverwarmende antwoord was:

OK.

Compleet van mijn melk door deze ongebreidelde zee van affectie besloot ik dan maar onze pogingen bij dit adoptiebureau een plaatsje te veroveren voor gezien te houden en ons te concentreren op de 2 andere die we op het oog hadden.

Meer gekke fratsen dus binnenkort in deel 2!