14/06: Een ongekende dimensie..

How wonderful life is
now you're in the world

Ewan MacGregor


Een dikke week geleden is het dat ik hier kwam schrijven dat het de laatste daagjes waren.. En kijk waar we nu zijn: allang weer thuis (zo voelt het toch) met ons dochtertje bij ons..

Zoals onze E-lise al in haar eigen blog vermeldde, zijn we volop bezig aan het reconstrueren van haar geboorteverhaal en het verblijf in het ziekenhuis, dus dat lezen jullie hier binnenkort zeker, maar voor nu gewoon een korte update..

Zo stilaan krijgt alles in huis zijn eigen plaatsje (en er komt veeeeeeeel gerief bij met zo'n kindje :-)) en komen we in een routine van pampers verversen, eten geven, boertjes laten en in slaap sussen. En 's avonds een lekker baddeke. :-)

Ondertussen leren we onze meid steeds beter kennen. Waar ze van houdt en niet van houdt, waar ze rustig van wordt en onrustig en vooral: hoeveel ze wil eten. :-) Want dat het een serieuze schrokop is, dat staat vast. Volledig geërfd van papa dearest natuurlijk; ikke niets mee te maken! 8-)

Het ouderschap is tot nu toe zoooooooooooo zalig en eindelijk mama zijn, geeft me zo'n ongelofelijk fantastisch en sterk gevoel dat mijn geluk mijn brengt in een
dimensie die tot nog toe ongekend was denk ik. :-)

Zo, onze kleine meid is aan het slapen en ik ga me ook naar het bedje begeven.
Slaapwel zoete wereld..