19/05: We zijn geopend!
Gister bij de gyne bleek dat ik 1cm opening heb! De weg naar de gegeerde 10cm is dus geopend! Ze zei dat het echt wel goed is van zodra er opening is; maakt het eventuele inleiden veel makkelijker!
Alweer iets dat perfect op schema is dus. Man man, ik blijf het onvoorstelbaar vinden hoe ongelofelijk perfect deze zwangerschap verloopt. Mijn lichaam heeft me op dat vlak echt wel totààl niet in de steek gelaten en daar ben ik zo blij voor want de angst dat ons kindje nadelen zou ondervinden van mijn toch-wel-vaak-rotlijf was groot.. Maar ongegrond dus! :-)
Voor de mama daarentegen is het lichaam minder lief.. :-/ Dat is natuurlijk bijkomstig in vergelijking met hoe de baby het stelt, maar de laatste dagen begin ik mezelf er toch stiekem op te betrappen dat ik begin te hopen dat het nu toch allemaal niet te lang meer duurt.. De maagpijn (als ik bvb 's nachts nog maar een slok water drink, hou ik die zelden binnen :-/ ), de bekkenpijn, de slapeloosheid (ipv ieder uur word ik nu al vaak ieder half uur wakker), de slapte, de diarree, de indalingspijnen, enz.. Het begint nu toch zo zijn tol te eisen dat ik begin te verlangen naar het einde. En wat er sinds een week of wat bij gekomen is, maakt dat ik het helemààl niet meer goed zie zitten: pijn aan mijn ribben. En niet de porren die je daar krijgt hoor; dat is normaal en is maar even. Nee, het gaat over spieren die daar ontstoken zijn en ribben die echt als gekneusd aanvoelen (weet niet of ze het ook echt zijn; niemand mag er aankomen ;-) ).. :-/ Op mijn zij liggen gaat dus bijna niet en zelfs gewoon ademen doet pijn. Me 's nachts even omdraaien in bed, is dus geen pretje..
Maar bon, het duurt nu nog maximum een week of 3, 4 en al die pijn weegt voor geen goud op tegen de opluchting dat alles zo complexloos verloopt voor ons kindje. En gauw, gauw is de dag daar dat ik ons Zoeterwtje in mijn armen mag houden.. :-))
Alweer iets dat perfect op schema is dus. Man man, ik blijf het onvoorstelbaar vinden hoe ongelofelijk perfect deze zwangerschap verloopt. Mijn lichaam heeft me op dat vlak echt wel totààl niet in de steek gelaten en daar ben ik zo blij voor want de angst dat ons kindje nadelen zou ondervinden van mijn toch-wel-vaak-rotlijf was groot.. Maar ongegrond dus! :-)
Voor de mama daarentegen is het lichaam minder lief.. :-/ Dat is natuurlijk bijkomstig in vergelijking met hoe de baby het stelt, maar de laatste dagen begin ik mezelf er toch stiekem op te betrappen dat ik begin te hopen dat het nu toch allemaal niet te lang meer duurt.. De maagpijn (als ik bvb 's nachts nog maar een slok water drink, hou ik die zelden binnen :-/ ), de bekkenpijn, de slapeloosheid (ipv ieder uur word ik nu al vaak ieder half uur wakker), de slapte, de diarree, de indalingspijnen, enz.. Het begint nu toch zo zijn tol te eisen dat ik begin te verlangen naar het einde. En wat er sinds een week of wat bij gekomen is, maakt dat ik het helemààl niet meer goed zie zitten: pijn aan mijn ribben. En niet de porren die je daar krijgt hoor; dat is normaal en is maar even. Nee, het gaat over spieren die daar ontstoken zijn en ribben die echt als gekneusd aanvoelen (weet niet of ze het ook echt zijn; niemand mag er aankomen ;-) ).. :-/ Op mijn zij liggen gaat dus bijna niet en zelfs gewoon ademen doet pijn. Me 's nachts even omdraaien in bed, is dus geen pretje..
Maar bon, het duurt nu nog maximum een week of 3, 4 en al die pijn weegt voor geen goud op tegen de opluchting dat alles zo complexloos verloopt voor ons kindje. En gauw, gauw is de dag daar dat ik ons Zoeterwtje in mijn armen mag houden.. :-))
posted by Veerle Nijs at 11:54 a.m.
10 Comments:
hey veerle,
de laatste loodjes wegen blijkbaar ook bij jou het zwaarst. Pijn aan de ribben, spieren daar die onstoken zouden kunnen zijn? Wat zegt de dokter? Maar zoals je zelf zegt, het is voor de goeie zaak hè. 'k wens je een vlotte bevalling toe.
greetz clo
Thx Clo!
Ivm ribben en rug: volgens kine en gyne kan er niet veel aan gedaan worden; wat ontlasten en (laten ;-) ) masseren enzo en voor de rest: wachten op de geboorte hé. :-)
...ik kan het ook nog altijd niet geloven hoor...pfioew, nog even en 'ze' is daar. Nog een extra hoop energie voor onze sterke mama-in-spé toegewenst.
tante sas
wat een grappige titel trouwens :-)
tante sas (gewoon omdat ik dat laatste nog eens zou kunnen schrijven hoor)
nog heel eventjes en dan ben je gelukkig je dit allemaal heel snel vergeten. De mooiste momenten van je zwangerschap blijven voor altijd bij je.
Ik duim voor je dat het óók bij jou opgaat dat je nu een superbevalling krijgt.
Hou je taai XXX
Een van de wijsheden van m'n moeder zaliger: als je de zwangerschap helemaal beu bent dan komt de kleine snel. Dus het duurt niet lang meer! :) Hou vol, he meid! Ik wens jullie vast een voorspoedige bevalling! :-*
Harold
Thx iedereen! :-*
En "de zwangerschap beu zijn" klinkt zo erg hé; ik heb er zo lang op gewacht. En zal de schopjes ook echt missen.. Maar idd: het kan sowieso niet blijven duren hé. :-)
Nog eventjes volhouden Veerle :) Het moet enorm zwaar geweest zijn voor jou, maar je gaat er een ongeloofelijk wonder voor in de plaats krijgen. We tellen samen af met jou.
xxxx
Annick
Laat Marnix maar komen Leentje....euh Veerle:-)
Een vlotte bevalling en een wolk van een babietje gewenst!
Liefs
Vicky
Thx allebei! :-*
Een reactie posten
<< Home