04/01: En de zwangerschap, zij kabbelde voort..

.. eerst op week 17:

"Hoewel zijn oogleden nog altijd gesloten zijn, kan je baby nu reeds donker en licht onderscheiden. Hij kan al geluiden horen, zoals: het kloppen van je hart, het knorren van je maag,... Op het einde van deze week zal je baby meer wegen dan je placenta. Je baby is nu 18 cm groot en weegt zowat 150 gram."


.. en toen ook op week 18:

"Deze week is je baby volop zijn reflexen aan het testen. Hij is net een kleine acrobaat: hij duikelt in het rond, schopt, trapt en grijpt om zich heen. Maar op andere momenten kan hij ook gewoon rustig op zijn duimpje aan het zuigen zijn. Je baby is nu ongeveer 20 cm groot en weegt 200 gram."

Zo ziet hij/zij er op dit moment uit:




Ook de kwaaltjes kabbelen voort. :-)) Hoewel de misselijkheid echt wel maar af en toe meer is; het is vooral maagpijn nu eigenlijk. Maar liever dat dan die misselijkheid, want daar kan je makkelijker iets tegen nemen hé. Mijn bekken is echt wel een probleem, maar als ik mijn oefeningen (zo'n 120 per dag! :-o ) en de "don't"-s van de kinesist consequent doe, hou ik het goed binnen de perken en dat is meer dan ik op gehoopt had, dus mij hoor je niet klagen!

Alles kabbelt dus rustig voort; het hartje-luisteren blijft een fantastisch avondritueel, we kijken uit naar de echo binnen 2 weken, en met nog meer spanning kijk ik uit naar het eerste schopje natuurlijk! Af en toe meende ik al iets te voelen, maar ja, mijn darmen zijn ook zo.. euh.. actief ;-) dat het waarschijnlijk eerder dat is..

Straf hé, een maand of 4 geleden waren we nog totaal onzeker over of er een kindje zou komen (adoptie of niet) en nu hoef ik me enkel maar meer zorgen te maken over de eerste schopjes.. Het "slap-me-want-ik-kan-het-nog-niet-geloven"-gevoel blijft dus heersen, al wil niemand daar op ingaan bij een zwangere vrouw blijkbaar.. ;-)