20/06: Een jaar..
Een jaar voorbij.. En wat een jaar..
Een jaar waarin ik ontdekte dat De Natuur, Het Instinct wel degelijk bestaat. Dat het een wonder is en dat het bezit van je neemt op de momenten dat het nodig is. Magie!
Een jaar waarin ik volop opging in de verzorging van ons kleintje. Ons Hummeltje. Verpamperen, eten geven, wassen,.. Alle kleine zorgjes die je hebt in het begin: mag ze dat al eten? Is dat niet slecht voor haar huidje? Waarom zou ze huilen?
Een jaar waarin ik besef dat bezorgdheid een permanente state of mind kan zijn en dat zoiets een heel Lieze-leven lang zal duren..
Een jaar waarin ik stilletjesaan de groei van een klein mensje meemaakte. Het zien ontluiken van een eigen persoonlijkheidje. Een karaktertje. Een temperamentje. Alweer Magie!
Een jaar met veel gelach en gedans. En dan euforie op de dag dat Elise ons daarbij kwam vervoegen.
Een jaar waarin ik soms wanhoop voelde van de vermoeidheid en de pijn en daarna weer energie putten uit haar Zijn.
Een jaar waarin ik niet meer echt de tijd gehad heb om veel te bloggen. ;-)
Een jaar waarin ik volop gemerkt heb hoe "mama zijn" voor mij het hoogste goed is. Hoe er niets is wat ik meer wil zijn en liever doe.
Een jaar van "eerstes" ook. Eerste papjes, eerste stapjes.. En daartussen eerste boterhammetjes, eerste kruipjes, eerste verkoudheidjes, eerste tandjes, eerste woordjes, eerste verjaardagsfeestjes, enz..
Een jaar waarin ik me erop betrap dat ik veel meer in verkleinwoordjes praat. ;-)
Een jaar waarin ik zag hoeveel plezier Elise ook voor anderen betekent: de genietende (over)grootouder, een norse voorbijganger wiens gezicht opklaart als Elise naar hem lacht,..
Maar vooral een jaar waarvan het zo moeilijk is te beschrijven wat
Het Moederschap
met me deed. Hoe groot
Het Genieten
is en hoe intens en allesoverheersend
Mijn Liefde
voor haar is..
Een jaar waarin ik ontdekte dat De Natuur, Het Instinct wel degelijk bestaat. Dat het een wonder is en dat het bezit van je neemt op de momenten dat het nodig is. Magie!
Een jaar waarin ik volop opging in de verzorging van ons kleintje. Ons Hummeltje. Verpamperen, eten geven, wassen,.. Alle kleine zorgjes die je hebt in het begin: mag ze dat al eten? Is dat niet slecht voor haar huidje? Waarom zou ze huilen?
Een jaar waarin ik besef dat bezorgdheid een permanente state of mind kan zijn en dat zoiets een heel Lieze-leven lang zal duren..
Een jaar waarin ik stilletjesaan de groei van een klein mensje meemaakte. Het zien ontluiken van een eigen persoonlijkheidje. Een karaktertje. Een temperamentje. Alweer Magie!
Een jaar met veel gelach en gedans. En dan euforie op de dag dat Elise ons daarbij kwam vervoegen.
Een jaar waarin ik soms wanhoop voelde van de vermoeidheid en de pijn en daarna weer energie putten uit haar Zijn.
Een jaar waarin ik niet meer echt de tijd gehad heb om veel te bloggen. ;-)
Een jaar waarin ik volop gemerkt heb hoe "mama zijn" voor mij het hoogste goed is. Hoe er niets is wat ik meer wil zijn en liever doe.
Een jaar van "eerstes" ook. Eerste papjes, eerste stapjes.. En daartussen eerste boterhammetjes, eerste kruipjes, eerste verkoudheidjes, eerste tandjes, eerste woordjes, eerste verjaardagsfeestjes, enz..
Een jaar waarin ik me erop betrap dat ik veel meer in verkleinwoordjes praat. ;-)
Een jaar waarin ik zag hoeveel plezier Elise ook voor anderen betekent: de genietende (over)grootouder, een norse voorbijganger wiens gezicht opklaart als Elise naar hem lacht,..
Maar vooral een jaar waarvan het zo moeilijk is te beschrijven wat
met me deed. Hoe groot
is en hoe intens en allesoverheersend
voor haar is..