maandag, oktober 31, 2005

31/10: Daydream believer

Daydream, I walk along on air
Building a castle there
For me and my love to share

(Ella Fitzgerald)




Ben beetje achter met het posten van de evolutie van ons frolfje; even aanpassen dus! :-)


Dit was vorige week:


"Week 8:
Je baby is nu ongeveer 2 centimeter! Het hartje klopt nu al krachtig genoeg om bloedcellen door de bloedvaten te laten circuleren. Je kindje was tot nu toe eigenlijk een slap vormpje maar deze week begint het ontstaan van het skelet. De botten van armen en benen beginnen nu harder en langer te worden, de vingertjes en teentjes zijn nu duidelijk zichtbaar.
Alle belangrijke organen zoals hersenen, nieren, longen, hart, darmen en lever zitten nu op hun plaats, ze zijn alleen nog niet geheel ontwikkeld. Ook worden de gewrichten gevormd van schouders, elleboog, knie en heupen.
In het embryo van 8 weken zijn alle organen, of in ieder geval de aanleg daarvan, aanwezig. Daarom wordt het vanaf deze week door de wetenschap foetus genoemd."




En nu zitten we hier:


"Week 9:
Nog steeds is het risico op een miskraam aanwezig maar de kans dat het fout gaat wordt steeds kleiner.
In week 9, is de foetus 3 centimeter lang, en weegt ongeveer 2 gram. Je baby heeft al een mondje, een tong en er is een klein neusje te zien. De armen zijn alweer gegroeid en je baby heeft nu ook al handjes met vingertjes! De beentjes die nu gaan groeien, hebben al knieën, enkels en tenen."




Ik betrap mezelf erop dat ik er steeds geruster en geruster in word en mezelf veel vaker toesta om weg te dromen bij kinderkamertjes, kinderkleertjes, de felicitatie-kaartjes die toekomen, enz.. De schoonouders hebben er al helemààl hun hart van vol en dit weekend was het dus ook zalig genieten om alle zwangerschaps- en bevallingsverhalen te aanhoren en te kunnen vertellen over hoe we ons voelen enz.. Van mijn ouders kreeg ik een paar lakentjes en kussensloopjes uit mijn wiegje van vroeger!

Ik heb ook een oude passie weer opgehaald, nl. haken. Ben eenvoudig begonnen (een babydekentje), want het is al paar decennia geleden dat ik me hier nog aan waagde. ;-) Zal binnenkort een fotootje posten als het af is. De bedoeling is dat ik daarna kleertjes ga proberen maken, maar dan zal de overgrootmoeder-in-spé toch even ter hulp moeten snellen vrees ik. :-)

CU L8tr!

donderdag, oktober 27, 2005

27/10: "Hoofd, armpje, armpje, beentje, beentje.."

.. waren de gevleugelde en diep gekoesterde woorden van onze prof deze morgen. Het hartje klopte en de grootte was ook weer prima! Onze mini-spruit is nu zo'n kleine 2 cm! Het echo-machien zei "8weken en 4dagen", wat eigenlijk 2 daagjes te weinig is, maar bon, ik ga me daar nu niet op (proberen) blindstaren. De prof vond het dik in orde en je mag toch veronderstellen dat ze er iets van kent. :-)

Het was dus ook een afscheid deze morgen van de IVF-afdeling van het UZ, want vanaf nu mag ik naar mijn eigen gyne gaan hier in Lokeren (binnen een week of 3). Iedereen van de afdeling zo heel blij met het goeie nieuws en of we toch zeker iets gingen laten weten hoe het verder ging enz.. Lieve mensen die ik hard zou missen moest je niet weten wat er aan vasthangt iedere keer als je ze ziet.

Oh ja: hieronder weer een fantastische impressie van ons mini-frolfje. :-))

dinsdag, oktober 18, 2005

18/10: Beetje down..

Beetje down vandaag.. Een aantal symptomen zijn al een paar dagen minder of zelfs helemaal weg, heb al paar keer flinke krampen gekregen en nu net is er ook nog bruinverlies bijgekomen.. :-( Volgens het UZ hoeft er natuurlijk helemaal niets aan de hand te zijn, maar ik voel me echt ongerust.. Zit zo met een akelig voorgevoel.. Het is allemaal wat teveel toeval ineens om goed te zijn vind ik.. :-(

zaterdag, oktober 15, 2005

15/10: Life goes on..

Inderdaad: life goes on.. Of tenminste: dat hopen we toch. Dit gebeurt er deze week:



"Week 7
Deze week ontwikkelen de wervelkolom en de hersenen van je baby zich bijna volledig. De "ledemaat"-knopjes beginnen uit te groeien tot armpjes en beentjes, met aan elk uiteinde een soort schijfje met kleine inkepingen: de handjes en voetjes.
Ondertussen heeft zijn hartje al 4 kamers (vorige week waren dat er nog 2) en pompt het bloed goed rond.
Je baby is nu 1 cm groot."



Ik heb Marijkes raad opgevolgd en een foto genomen van de echo. Dat leidde tot dit verbluffende resultaat:



Zie je em? Zie je em? Allez! Je ziet em toch wel zeker??!!

Schoooooon hé? :-))

vrijdag, oktober 14, 2005

14/10: ...

Why does my heart
Feel so bad?
Why does my soul
Feel so bad?

(Moby)


Zoveel vreugde en zoveel verdriet op nog geen 48u tijd.. Eerst de echo van dinsdagmorgen die voor zoveel vreugde zorgde dat een mens spontaan èn naakt de lambada zou gaan dansen in een of ander shoppingcentrum.. En dan woensdagavond het immens verdrietige nieuws dat Ninaatje, ons jongste katje, mijn surrogaatkindje, het speciaalste huisdiertje in de geschiedenis van de mensheid, doodgereden was, een paar meter van onze deur.. Doodgereden! Hier in dat piepklein doodlopend straatje waar verdomme 2 auto's op een hele dag komen en dat met een kat die schrok als je hoestte..

Ik probeer een knop om te draaien, voor het levende wezentje in mijn buik, maar het laat verdorie een leegte na in mijn hart en een stilte in ons huis dat het miljaar niet makkelijk is..

Je ziet: ik heb de neiging om veel te vloeken.. Ik ben dan ook fucking pissed en ik mis haar zo verschrikkelijk.. Ik weet wel dat de liefde voor ons kindje later nog zo oneindig veel groter zal zijn, maar voorlopig was dit het dichtste bij "mama zijn" dat ik kwam.. Ik zal het dus ook nooit verloochenen en nooit vergeten wat ze voor me betekende.. Rust zacht lief Ninaatje..

dinsdag, oktober 11, 2005

11/10: Het klopt!

My baby's heartbeat, calms me down
My baby's heartbeat, is a beautiful sound - woah
My baby's heartbeat, brings me round
My baby's heartbeat, ooh it just pounds.

(Eight Wonder)

Man, man, man! Wat een weken hebben wij achter de rug.. Deze morgen alwéér goed nieuws.. HET! HARTJE! KLOPT!

Wat een moment.. Alles was perfect in orde zei de prof: de grootte van de vruchtzak, de grootte van het embryo (een kleine 5mm).. Ik ben "goed op weg".. Wie had dat gedacht hé..

Daarna begon ze zelfs te vragen bij wie ik ging bevallen zodat ze mij konden doorsturen na de volgende echo. Stond ik daar schoon met mijn mond vol tanden: heb ik immers nooit bij stilgestaan omdat ik nooit ècht verwacht heb ooit zwanger te worden..

Nu wordt het toch moeilijk om niet te beginnen dromen hoor.. Terwijl het nog een lange weg is voor we die 12 weken voorbij zijn hé.. Maar kom: we zijn inderdaad goed op weg! :-)

Ik heb een mooi echootje maar we kunnen nergens scannen.. :-/ Nuja: veel is er nog niet op te zien ook. ;-) Maar zoals het verliefde aanstaande ouders (oooooh my god dat klinkt raar!!!!!!) betaamt, staren wij natuurlijk vooral uren naar de video van onze kleine spruit. :-)

vrijdag, oktober 07, 2005

07/10: Rollercoaster

Hier staan we vanaf vandaag (6 weken):

Je baby heeft nog geen echt gezicht, wel 2 ogen die ver uit elkaar (bijna zijdelings) staan. Zijn mondje wordt gevormd en in allebei de kaken kunnen we nu reeds de knopjes voor de melktandjes terugvinden.
Kleine knopjes (de ledematen) komen te voorschijn. Eigenlijk lijkt hij nu wel een beetje op een piepklein zeepaardje.
Op het einde van deze week begint het hartje te kloppen en is er een primitieve bloedsomloop aanwezig.
Je baby is nu 5 a 6 mm groot.





Het is een vaak gebruikte metafoor, maar het voelt echt als in een rollercoaster: de ene moment voel ik me echt zeker en loop ik op wolkjes en de andere moment slaat de angst toe. De angst dat ik dat leventje nooit zal leren kennen..

Ik probeer de tekst hierboven dus afwisselend te lezen als ik me onzekerder voel; kwestie van dat verliefde gevoel op te roepen dat er leven zit in mijn buik. En ik probeer hem niet te lezen als ik te veel ga zweven. :-)

Het is vol spanning afwachten tot die eerste echo.. En ondertussen blij zijn dat ik me zo misselijk voel als kan zijn. En ongerust als ik dat een 10 minuten nièt ben. ;-)

dinsdag, oktober 04, 2005

04/10: Serieus geschrokken

Geen leuke dag gister.. Verloor namelijk ineens bloed en kreeg krampen. Natuurlijk denk je dan direct aan een miskraam.. :-(

Moest van het UZ mijn HCG (zwangerschapshormoon in bloed dat aanduidt hoe ver je bent) laten prikken, maar wist de uitslag pas deze ochtend. En die is gelukkig positief! Het HCG is zelfs erg hoog! Moest minimum 3000 zijn en het was 10409! :-o

Ik snap er niets van.. Van waar komen dat bloedverlies en die krampen dan..? In het UZ konden ze het niet verklaren (kan vanalles zijn) en zeiden ze dat ik moet rusten en gewoon volgende week dinsdag om een echo komen..

Voorlopig betrouw ik het zaakje dus nog niet volledig, maar anderzijds liegt mijn HCG er natuurlijk niet om: ik ben nog steeds (ferm! ;-) ) zwanger.. :-)